We kondigden het al aan in de oproep van wie er mee wilde met de bus naar de finale dag van de NOJK….we zijn er klaar voor om Dames 1 niet meer niet als ballenmeisje te ondersteunen maar als volwaardig speelster. We werden dan wel geen kampioen maar op de derde plek van Nederland zijn we supertrots!
Om 7.15 vertrokken we, uitgezwaaid door onze voorzitter, met 26 man sterk publiek (ouders en meiden van de B1, C3 en CMV 6) naar Wognum waar we om 11 uur onze eerste wedstrijd tegen Next Volley Dordrecht mochten spelen. Een sterk team met een meisje dat, hoorden we later een ouder van een ander team met ontzag zeggen, ‘bij Oranje speelde’. Nu waren we daar niet van onder de indruk aangezien we in ons team ook twee meiden hebben die bij diezelfde selectie zitten, maar wel van het gegeven dat het een speelster is die qua postuur niet misstaat in de dames selectie (ze speelt dan ook op haar 14 jarige leeftijd in de top van de derde divisie) omringd door een verder redelijk sterk team als wel dat ze knalroze kniebeschermers droegen onder hun verder blauw/oranje outfit. En ondanks dat gingen we gewoon volleyballen! En met succes. We stonden telkens een paar punten voor tot het setpoint. Die glipte door onze vingers en Dordrecht greep haar kans, we boden nog iets weerstand maar verloren met 27-25. Helaas verloren we door het verlies ook een beetje het gevoel hoe is het om lekker te volleyballen, veel ging mis en we wisten ze niet meer zo onder druk te zetten als in de eerste set. Dordrecht daarentegen kwam op stoom en sloeg de ene rake bal na de andere, we verloren: 25-17. En ook al was dit verlies een beetje ingecalculeerd, een beetje ontgoocheld stapten we van het veld: we waren er dicht bij…
Maar he…nog twee wedstrijden te gaan en die waren voor ons! Met goede zin stapten we om 13 uur op het veld tegen VVH uit Harderwijk. Direct sloegen we een enorm groot in de vloer en in de punten. Met ruime voorsprong gaf dit kans voor de wisselspelers om te laten zien dat ze er klaar voor zijn mocht er gewisseld moeten worden, konden we ook wat experimenteren met de opstelling en tegelijk andere speelsters wat rust gunnen. We wonnen dan ook met 25-7. Iets te enthousiast begonnen we met overmoed aan de tweede set en lieten we VVH gelijk op komen tot zeker 6-6 en misschien zelfs 8-8. Met een slim getimede timeout herpakten we ons en stoomden we met een kleine correctie terug naar de basisopstelling naar 25-15 door.
Met deze winst en goed gevoel mochten we gelijk klaar gaan staan voor Dinto. Dit team was geen gelegenheidsteam, maar een team dat al een hele competitie met elkaar met succes in de topklasse C speelt. We waren gewaarschuwd dat we dus geen gebruik konden maken van eventuele onwennigheden in hun team. Gesterkt door een analyse van Githa hadden we een beter aanvalsplan gemaakt. Het werd een super super super spannende wedstrijd. De stand vloog op en af en uiteindelijk hielden wij ons spel het meest op orde en konden we 25-23 in ons boekje schrijven. Nog 1 set winnen en dan mochten we kruisfinale spelen. Omdat Dinto tegen ons al 23 punten had gescoord en bij een gelijk spel het onderling resultaat zou tellen, zat er niks anders op dan in ieder geval 24 punten te maken. We hielden het hoofd koel (waarschijnlijk hadden ze de rekenformule alleen op de tribune helder) en we speelden soepeler dan in de eerste set. Met een voorsprong van 5-6 punten hadden we het matchpoint binnen handbereik. Dinto gaf echter nog wat gas en kwam tot 21 toen wij nummer 25 binnen haalden door een bal die zij uitsloegen. En dat betekende feest op het veld en op de tribune!
Tja..en toen de kruisfinale…tegen de Krekkers die groepswinnaar was geworden in de andere poule en onder andere Sliedrecht Sport met iets meer dan een kwartier van het veld had geveegd…tegen de Krekkers waar we in de competitie iedere keer net van verliezen…tegen de Krekkers die ons in de eerste ronde van de NOJK weer eens de baas was omdat zij 2 speelpunten meer hadden gemaakt dan wij waardoor zij groepswinnaar waren en wij nog een kruisfinale moesten spelen om de volgende ronde te halen…
Tegen de Krekkers dus die we deze keer wel zouden gaan verslaan! En niet alleen op het veld zouden we ze verslaan maar ook op de tribune want al direct bij aanvang van de wedstrijd gonsde de aanmoedigingen door de hal: waar wij speelden om de punten, schreeuwden zij om wie het hardst kon aanmoedigen. Het mocht helaas niet baten. Met een geweldige service druk van de Krekkers en sterke aanvallen moesten we helaas weer onzere meerdere in hen herkennen: 25-17 eerste set.
Deze kruisfinale ging om 2 gewonnen sets dus voldoende opties om alsnog de wedstrijd naar ons toe te halen. Rustig en vol vertrouwen begonnen we aan de tweede set en waren wij het nu die service druk hadden en zulke aanvallen in huis hadden dat hun achterveld niet meer wist waar ze het hadden. We gingen gelijk op, waren even van de kaart toen het publiek voor de Krekkers vertienvoudigde omdat hun meisjes A die elders in Noord-Holland hun toernooi niet hadden gered. Gesteund door ons publiek dat zich niet van de kaart liet brengen door het vocale geweld en er nog een schepje bovenop deed, herpakten we ons. We bereikten zowat tegelijk de 20 punten maar Krekkers volleybalde door en won alsnog met 25-21 en eerlijk is eerlijk zij waren de terechte winnaar.
En ja hoor…daar stonden ze weer: Next Volley Dordrecht. Tegen hen mochten we spelen om de 3e-4e plek. Zij hadden verloren van Sliedrecht en waren daar behoorlijk door aangeslagen. Gunstig voor ons en gedreven door het verlies van de eerste wedstrijd van deze toernooidag, zouden we ze wel even laten zien dat wij derde van Nederland gingen worden. De hele eerste set stonden we voor, namen we initiatief en lieten we ons beste spel en beste reddingen zien; we wonnen met 25-22. De tweede set was vrijwel hetzelfde verhaal. We waren gegroeid gedurende het toernooi en bleken ook over een betere conditie te beschikken. We kwamen niet echt in gevaar en als het even niet liep was daar het publiek en de timeout, we wonnen met 25-17! Iehaaaa! Uitzinnig van vreugde keken we nog even naar de finale die tussen Krekkers en Sliedrecht ging. Daar liet Sliedrecht Krekkers helaas zien dat hun poulewedstrijd een vergissing was, na een 1-0 set achterstand wisten ze knap te winnen met 2-1 en waren zij Nederlands kampioen en wij dus derde!
Na de huldiging, een snelle douche, het zoeken van een verloren telefoon die gelukkig nog netjes op de tribune lag, gingen we zingend in de bus terug naar huis. Nog steeds zingend stuiterden we rond 22 uur onze eigen sporthal binnen waar we bekroond werden met heerlijke frietjes, champagne (zonder alcohol uiteraard), bittergarnituur en een heerlijke fles douchecreme. Gaaf!
Mede namens alle ongelooflijke trotse supporters bedankt Marit, Mies, Tess, Lisa, Esmee, Pleun, Sophie, Isolde, Sterre, Madee, Lieke, Silke en Anika en Bastiaan voor deze geweldige ervaring! En ook een groot dank je wel voor de buschauffeur die bijna over zijn rijtijd heen ging, het bestuur en Meulenkamp tweewielers die de heen- en terugreis mede mogelijk gemaakt hebben. De busreis heeft zeker bijgedragen aan deze onvergetelijke dag.
[AFG_gallery id=’172′]